De Volkskrant • Recensie van de cd "Not a single road"

"Wie denkt niet van blokfluitmuziek te houden, moet toch maar eens naar de nieuwe cd van het wonderbaarlijke kwintet Seldom Sene luisteren."

Musicalifeiten • Recensie van de cd "Not a single road"

"Het bewonderenswaardige, zeldzaam veelzijdige, zuiver en unaniem spelende Seldom Sene weet het genre van de consort muziek mooi levend en levendig te houden met voortreffelijke verklankingen."

​

Lees de complete recensie hier.

Klassieke Zaken • Recensie van de cd "Not a single road"

"De vijf vrouwen van het dynamische kwintet zoeken doorlopend naar nieuwe uitvoeringsmogelijkheden en nieuwe geluiden. (...) Ook op de inmiddels vijfde cd gaat Seldom Sene voorbij aan de al eerder betreden paden van de blokfluitwereld. Met vier zeer recente werken schetsen de vijf blokfluitisten letterlijk ongehoorde klankwerelden. In Ten Dipoles van Aspasia Nasopoulou gebruikt men zelfs een special voor de gelegenheid ontworpen nieuw instrumentarium. (...) De andere stukken van Sören Sieg, Paul Leenhouts en Thanasis Deligiannis (...) bewijzen stuk voor stuk dat Seldom Sene een hoogst originele en opwindende loot is aan de stam van de Nederlandse blokfluithistorie." 

Luister • Recensie van de cd "Delight in Musicke"

"Van Veldhoven onderscheidt zich niet alleen door haar warm, romig timbre, maar ook door een sensitieve interpretatie."

​

"De vijf dames van Seldom Sene doen hun naam eer aan: uit hun rijke instrumentarium distilleren ze een zelden gehoorde schoonheid, die je doet vergeten dat het hier om louter blokfluiten gaat."

Klassieke Zaken • Recensie van de cd "Delight in Musicke"

"Variatie is op deze cd gezocht en gevonden in een afwisseling van vocaal (sopraan Klaartje van Veldhoven) en instrumentaal, homofoon en polyfoon, somber en opgewekt en allerlei contrasterende timbres. Zo krijgt dit boeket aan dansen en liederen uit de Engelse zestiende en zeventiende eeuw een bijzondere charme."

​

Lees hier de complete recensie.

"De blokfluitisten spelen levendig, maar soms ook heel sonoor. Dan lijkt het of je een orgel hoort in plaats van vijf blokfluiten. De sopraan van Klaartje van Veldhoven past met haar lichte vibrato prachtig bij de fluiten."

“Humor, emotie, orde, gratie, kracht – alles vindt zijn plek in de Goldberg-variaties! aldus María Martínez, groepslid en arrangeur. Ik kan daar alleen maar mee instemmen maar er aan toe voegen dat dit ook voor het arrangement geldt. (...) 

​

Op het eerste gezicht al is het verschil in blokfluiten groot. Zeker wanneer je een heel bescheiden sopranino ziet naast een meer dan menshoge sub-contrabasblokfluit. (...) Het ziet er indrukwekkend uit en het klinkt natuurlijk ook heel anders. Veel afwisseling en contrasten dus, waarbij de vijf dames hun virtuositeit ook duidelijk vertonen. (...)

​

Het mooie apocriefe verhaal dat de Goldberg-variaties zouden zijn gecomponeerd om de slapeloosheid van graaf Hermann Carl von Keyserlingk aan het Saksische hof in Dresden te verlichten schoot in mijn gedachten bij het beluisteren van zoveel levendigheid die allesbehalve slaapverwekkend is. Als ervaringsdeskundige kan ik zeggen dat deze muziek en zeker deze uitvoering veel te interessant en aantrekkelijk is om bij in slaap te vallen."

30 november 2017 • Recensie van het concert "El aire se serena" in Boxtel

"De vijf vrouwen van Seldom Sene namen hun luisteraars mee door de paleizen en kathedralen van het Spanje uit de I6e eeuw (...).  ln deze fraaie opbouw van het programma was veel virtuositeit te horen maar ook prachtige, gedragen lijnen. Seldom Sene wist dan vaak een zeer uitgebalanceerde, warme klank te produceren, met gebruikmaking van tientallen verschillende blokfluiten. (...)

​

Het meeste raakte de manier van samen muziek maken. De meeste stukken werden uit het hoofd gespeeld. Daardoor ontstond eer fantastisch weefsel van onafhankelijke stemmen, zo kenmerkend voor de Renaissance, met een warme en zuivere samenklank en uitgekiende fraseringen. Seldom Sene snapt deze muziek."

MDR.de (26 september 2017) • Recensie van de cd "J.S. Bach: Goldberg Variations"

"Het ensemble biedt met een gepassioneerde aanpak, kunstige precisie, genuanceerde dynamiek en een uitstekend potentieel aan kleuren, een verassend spectrum van zelden gehoorde, betoverende klanken voor Bachs Variaties, zonder het idee van het stuk uit het oog te verliezen."

Passauer Neue Presse (augustus 2016) • Recensie van "Baroque en concert" in Vornbach (15/08/2016)

"Muzikale passie, roerende virtuositeit, creativiteit vol levensvreugde, zó kan barokmuziek grenzen van tijd en ruimte overschrijden.”​

“Matthias Havinga op het Egedacher-orgel (1732) en blokfluitkwintet Seldom Sene […] raken het publiek met muziek […] die door de gemotiveerde en gepassioneerde interpreten tot stralen gebracht werd. De muziek drong niet alleen door in het gehoor van het talrijke publiek, maar roerde ook de ziel van de luisteraars in de barokke kerk van Vornbach met zijn uitstekende akoestiek.”

"Alleen al de afstemming en de registratie van de instrumenten […] toonde de grote veelzijdigheid en de absolute virtuositeit van het ensemble dat zich [vandaag] op (vroeg)barokke muziek concentreerde. De musici interpreteerden deze oude muziek geenszins ‘geconserveerd’ maar bracht het juist uiterst creatief en met veel ‘schwung' tot leven.”

Klassieke Zaken (januari 2016) • Bespreking van de cd "El aire se serena"

"Het Nederlandse blokfluitkwintet Seldom Sene won in september 2014 zeer overtuigend het Van Wassenaer Concours voor oudemuziekensembles. De vijf blokfluitistes timmeren sindsdien flink aan de weg en leveren nu een prachtige tweede cd af."

​

"Of het nu gaat om een diepzinnig motet of een virtuoze dans, alles wordt door Seldom Sene gespeeld met de concentratie en flair die we ook hoorden op hun eerste cd. Daarbij komt de hele blokfluitfamilie aan het woord, van sopranino tot en met sub-contrabas. Afwisseling te over dus, zowel in repertoire als in instrumentcombinaties. Seldom Sene is echt een van de leukste en origineelste oudemuziekensembles van Nederland."

Reformatorisch Dagblad (3 maart 2016) • Recensie van de cd "El aire se serena"

"Toen ik deze cd afspeelde, vroeg iemand: Wat is dat voor een orgeltje? Volgens het inmiddels legendarische Loeki Stardust Quartet was dat het ultieme doel van elk blokfluitensemble: klinken als een orgeltje. Seldom Sene –een kwintet bestaande uit dames afkomstig uit Spanje, Duitsland, Engeland en Nederland – gaat qua klankideaal echter verder. Een blokfluit is geen orgelpijp en het aanblazen met menselijke adem geeft een dieper effect."

​

"Naadloos en expressief samenspel maakt deze cd tot een aparte luisterervaring. (...) De opbouw van het programma verdient trouwens een compliment. De eerste helft heeft zowel muzikaal als inhoudelijk een serieus karakter, waarna de variatie toeneemt en de stukken korter maar ook spectaculairder worden. Zo blijf je luisteren!"

​

Lees de complete recensie hier.

Tijdschrift 'blokfluitist' (januari 2016) • Bespreking van de cd "El aire se serena"

"Heerlijk snorrende klanken waar men maar niet genoeg van krijgt, die uitmonden in werkelijk betoverende akkoorden met perfect uitgebalanceerde verhoudingen."

"Het beluisteren wordt een soort wellness-beleving: ongestoord genieten van het samengaan van weldadige elementen, afwisselend ondergedompeld worden in volle sonoriteit, reine drieklanken en gave lineaire melodieën, je laten meedrijven op wisselende tempi en atmosferen."

Concerto (november 2015) • recensie van de "Berliner Tage für Alte Musik"

"Blokfluitkwintet Seldom Sene ("zelden gezien") uit Amsterdam speelde zelden gehoorde muziek en zelden vertoonde arrangementen. Van religieus gedragen consortmuziek uit de Renaissance tot koraalbewerkingen uit de vroeg twintigste eeuw werd een tot in de puntjes afgestemd, diep en warm sacraal-seculier klankspectrum gepresenteerd, waarin een geometrisch uitgebalanceerde klankmozaïek duidelijk naar voren kwam."

Gramophone (januari 2015) • Bespreking van de cd "Taracea"

"Naast andere onderscheidende kwaliteiten is de variatie aan stijlen een van de meest opvallende aspecten in dit ondernemende recital. Het programma is zorgvuldig samengesteld, de overgangen tussen de verschillende stijlen zijn slim gekozen en weldoordacht, en de hedendaagse werken passen opvallend goed in het geheel."

​

"De transparantie van het consort zorgt voor een effectieve uitvoering van polyfone werken: Cabezóns versie van Susanne un jour en de Pavan en Almain van Holborne zijn verrukkelijk. Concerto Op. 15 No 2 van Boismortier is een van de ontdekkingen van de CD, en Frenzels 'zware' zetting van Aus tiefer Not laat de lage instrumenten geweldig klinken."

Juryvoorzitter Internationaal Van Wassenaer Concours 2014

"We waren unaniem over de nummer één: met 97 uit 100 punten waren zij duidelijk het meest indrukwekkend en subtiel in hun spel, ze waren zeer goed voorbereid en uiterst geconcentreerd tijdens hun presentatie."

Juryvoorzitter Internationaal Kamermuziekconcours Illzach (2011)

"De jury is het er unaniem over eens; de Prix d'Interpretation gaat naar Seldom Sene vanwege hun buitengewone en sublieme vertolking van hedendaagse muziek. Zij spelen met kracht, precisie en zeer veel expressiviteit. Daarnaast is hun spel van het oudere repertoire gebalanceerd en wonderschoon."

Voorzitter persjury Internationaal Van Wassenaer Concours 2014

"De authenticiteit, het speelplezier en de goede podium presentatie gaf voor ons de doorslag. Ze durfden risico’s te nemen en maakten goed gebruik van de zaal."

NRC Handelsblad (oktober 2014) • recensie van de CD "Taracea"

"Hun grote instrumentenverzameling stelt ze in staat de diepte van een romantisch orgel te suggereren in Hermann Robert Frenzels Aus tiefer Not schrei' ich zu Dir, terwijl ze in Anthony Holbornes lyrische The Image of Melancholly tot schitterende boventoonrijke samenklanken komen. Dit is een perfect ensemble dat alleen nog maar kan groeien."

Klassieke Zaken (september 2014) • recensie van de CD "Taracea"

"Als vanzelfsprekend brengt Seldom Sene renaissancewerk, barok vuurwerk van Bach en Boismortier en recent werk van hedendaagse componisten als Frans Geysen en Fulvio Caldini samen tot één groot klinkend mozaïek dat geen moment verveelt. Een ensemble om te onthouden."

De Volkskrant (september 2014) • recensie van de CD "Taracea"

"Het hemels fluitenkoor waarmee de cd begint (Susana van De Cabezón) is al van grote klasse, nog mooier is Aus tiefer Not van Hermann Robert Frenzel, waarin de onderstemmen zich lijken te verenigen tot een machtig orgel. Tussen het oudere blokfluitrepertoire prijken vitale Bach-bewerkingen en een drietal eigentijdse composities, wat bij argeloze luisteraars wel tot een zeker schokeffect kan leiden. Verrassend is het stuk van Christopher Tye waaraan het ensemble zijn naam ontleent: een stukje van 2 minuten dat alledaags begint, maar kort voor het slot een onverwacht hoge vlucht neemt. Zelden vertoond, inderdaad."

Muzikalifeiten (augustus 2014)

"Dit vijftal verricht door het hele programma heen een in zowel technisch als expressief opzicht bewonderenswaardige taak door de melodielijnen helder (en dus uit elkaar) te houden, de intonatie zuiver, geen bijgeluiden te maken (valse lucht) en een fundamentele grote toewijding en motivatie te tonen."

"Een kleine leerschool als volmaakte, inspirerende leerschool voor blokfluitisten. (...) Deze van de hobo komende beoordelaar heeft er gefascineerd enige malen vol bewondering na elkaar naar geluisterd."

Landshuter Zeitung, Duitsland (februari 2014)

“De musici boden op hun reis door 500 jaar muziekgeschiedenis indrukwekkende klankkleuren bij een breed spectrum aan zelden gehoorde muziek. (...) Concertbezoekers hebben niet vaak de kans om zo’n overweldigend groot en gevarieerd instrumentarium te beluisteren."

York International Young Artists Early Music Competition (2013)

“Seldom Sene maakte op een weldoordachte wijze gebruik van een rijk klankpalet met een scala aan contrasterende kleuren, en het was het enige ensemble dat een onbedaarlijke spontaniteit ontlokte door het spel uit het hoofd.”

Passauer Neue Presse (2012)

"Sprankelend, vol overgave en met moeiteloze technische beheersing namen de vijf musici het publiek van de Portenkirche mee naar de Barokperiode met het prachtige concert in a klein van J. B. de Boismortier. Met de oorspronkelijk vocale werken van Vásquez, Morales en Victoria wist Seldom Sene​​​​​​​​​​​​​​ een boeiende vertaalslag te maken naar de renaissanceblokfluiten. De emoties uit de tekst reiken van diepe ernst tot gelukzalige vreugde en werden uitnemend overdragen aan het publiek...”